wen fang si bao wen fang si bao
380
BLOG

Galimatias imion i tytułów cesarskich

wen fang si bao wen fang si bao Historia Obserwuj temat Obserwuj notkę 4

 

 

Podobnie, jak prawidłowe podanie chińskiej daty, historykom stwarza problem jednoznaczne określenie imienia chińskiego władcy.

Królowie i cesarze Państwa Środka w tekstach historycznych mogą występować pod pięcioma różnymi imionami i tytułami, co dla Europejczyka jest źródłem zamieszania, a często nawet niezrozumienia.

·       Pod nazwiskiem rodowym - xin

·       Pod imieniem, które zawsze występuje po nazwisku - mingzi

·  Pod nazwą ery panowania, która mogła się zmieniać za życia cesarza – nian hao. W przypadku dynastii Ming i Qing, utartym zwyczajem jest uważane za imię, ponieważ podczas panowania nie zmieniała się

·       Pod pośmiertnym imieniem świątynnym – miao hao

·       Pod pośmiertnym tytułem czczącym pamięć – shi hao

Na przykład pierwszy cesarz dynastii Ming (1368 – 1644 r.), zanim wstąpił na tron był przywódcą powstania pod nazwiskiem Zhu i imieniem Yuanzhang (Zhu Yuanzhang). Nazwa ery jego panowania brzmiała Hongwu (1368 – 1398 r.), w związku z tym najczęściej jest nazywany cesarzem Hongwu. Po śmierci nadano mu świątynny tytuł Tai Zu, dlatego w literaturze historycznej jest często wymieniany pod tym imieniem. Natomiast honorowe imię pośmiertne otrzymał Gao Di... no właśnie... czy to skrót używany przez historyków, czy faktycznie cała treść tytułu...

 

Świątynne imię miao hao jest związane z kultem przodków, gdzie w Świątyni Przodków władca i jego dostojnicy wspólnie czcili antenatów rodu panującego. Świątynne imię było wypisywane na tabliczkach, przed którymi panujący wraz ze swoją świtą składał ofiary, a także informował o najistotniejszych wydarzeniach, takich jak ślub, klęski i powodzenia jakie zaistniały w czasie od poprzedniej uroczystości.

Imię świątynne składa się jedynie z dwóch znaków: z przymiotnika opisującego okoliczności panowania władcy oraz dodatku cesarskiego zu (przodek założyciel dynastii lub nowej linii) lub zong (przodek w odniesieniu do pozostałych władców). Imię to było sporadycznie nadawane począwszy od dynastii Han (206 p.n.e. – 220 n.e.), a od dynastii Tang (618 - 907) - regularnie.

 

Praktyka nadawania pośmiertnego tytułu shi hao ma swoje źródła w dynastii Zhou (1046 – 256 p.n.e.). Urodzony jako Ji Chang, otrzymał jako pośmiertny tytuł Król We Zhou (1152 – 1056 p.n.e.) – to ten, któremu w odwecie za zdradę, podano w zupie mięso zabitego syna. Natomiast jego drugi syn Wu, zmiażdżył potęgę dynastii Shang pod Muye tworząc dynastię Zhou. W dokumentach historycznych wszyscy władcy dynastii Shang są znani właśnie z imion pośmiertnych. Zaniechano tej praktyki na krótki okres panowania dynastii Qin, po czym reaktywowano za czasów dynastii Han.

Tytuł pośmiertny otrzymywał zmarły władca lub osoba zasłużona (filozof, urzędnik, wysoki wojskowy, arystokrata) i miał on symbolizować nowy okres bytowania w życiu pozagrobowym. Tym imieniem posługiwano się w dokumentach, gdyż normalne imię stawało się tabu. Pośmiertny tytuł składał się początkowo z kilku, a później z około 20 hieroglifów. Cesarski rozpoczynał się znakiem nazwy dynastii, a kończył dwoma znakami Huang Di lub samo Di, ewentualnie bez nich (bardzo rzadko). Tytuł pośmiertny mógł być wychwalającym lub dewaluującym przymioty i okres panowania zmarłego monarchy. Tytuły te były subiektywne, nieadekwatne do prawdziwych zasług, przyznawane przez historyków jako odwzorowanie dobrych lub złych uczynków zmarłego.

Również praktykowano połączenie dwóch znaków imienia świątynnego z trzema ostatnimi znakami tytułu pośmiertnego i w tej formie były często stosowane w dawnych dokumentach.  

Chiny u Europejczyka, który stara się poznać odrębność obyczajowości, bogactwo kultury i historii wywołują całkowity zawrót głowy. POLECAM aplikację na Android "Odkryj Chiny" – poza Polską "Ancient China". Oprócz możliwości poznania pięknych okolic w Chinach, ściągnięcia na pulpit zdjęć w rozdzielczości HD, w formie gry sprawdzimy naszą wiedzę o tych miejscach. Nagroda za rok 2014 „Poetry&Paratheatre” w kategorii: Popularyzacja Sztuki - Motywy przyrodnicze w poezji chińskiej

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura